REFLEKSJE O AUTYZMIE. WYRWA W MURZE POJEDYNCZEJ, ZAPOMNIANEJ CELI. Recenzja

Naoki Higashida był autystycznym trzynastolatkiem, uczniem gimnazjum, kiedy napisał tę rekomendowaną dzisiaj książkę – „Dlaczego podskakuję”. Obecnie ma trzydzieści dwa lata i nadal tworzy. Jest osobą niezwykle popularną w Japonii i na świecie. Dzięki ambitnej nauczycielce, pani Suzuki ze szkoły Hagukumi, i własnej wytrwałości nauczył się komunikować z innymi, wskazując litery na specjalnej tablicy ze znakami pisma japońskiego.

Naoki Higashida „Dlaczego podskakuję”. Zysk i S-ka Wydawnictwo, Poznań 2024. Str. 192, oprawa twarda. Premiera 27 lutego 2024. Przełożyła Dominika Cieśla-Szymańska na podstawie ang. tłumaczenia KA Yoshidy i Davida Mitchella. Wstęp David Mitchell.

Na takiej planszy znajduje się czterdzieści podstawowych znaków systemu hiragana. Jej angielski odpowiednik to kopia klawiatury w układzie QWERTY, narysowana dla niego na kartce i zalaminowana. Z rozbrajającą szczerością chłopak dzieli się w swoich esejach wyjątkowym spojrzeniem na świat i na siebie samego, a także wyjaśnia zachowania i zwyczaje autystycznych osób, które mogą być niezrozumiałe dla innych ludzi. Jego niepozbawiona humoru, poruszająca opowieść otwiera drzwi do złożonego świata autystów, ucząc wyrozumiałości i empatii. To naprawdę niezwykła opowieść o tym, jak myśli, czuje i postrzega świat autystyczny umysł. Książka sprawia ogromne wrażenie.

Higashida urodził się w prefekturze Chiba w 1992 roku. Chociaż ma ciężki autyzm i nie może mówić, potrafi komunikować się za pomocą komputera, wskazując na tarczę. Jest w tym niezwykle biegły. Książka „Dlaczego podskakuję” zwróciła na siebie uwagę tym, że w prostych słowach przekazała trudne do zrozumienia wewnętrzne aspekty autyzmu. Przetłumaczona została na Zachodzie pod tytułem „The Reason I Jump” w 2013 roku. Obecnie jest znana w ponad 30 krajach i określana jako światowy bestseller.

Do tej pory Naoki Higashida opublikował „Dlaczego podskakuję 2”, „Echa w moich uszach”, „Jestem autystą”, „Skaczące myśli”, „Jak upadam”, „Pieśni o zamykającej się chorobie”. Jego najnowsza książka nosi tytuł „Świat można zmienić, myśląc”. W październiku 2021 roku Japończyk został wybrany przez magazyn Forbes do grona trzydziestu osób poniżej 30. roku życia, które zmieniają świat. W tym samym roku na ekranach japońskich kin pojawił się o nim film dokumentalny pt. „Powód, dla którego skaczę”. Więcej ciekawych informacji o autorze można znaleźć na jego oficjalnej stronie https://naoki-higashida.jp/.

Naoki Higashida. Fot. Materiały prasowe

Ze wstępu Davida Mitchella, Irlandczyka, ojca autystycznego syna: „Autor tej książki nie jest żadną wyrocznią i jeśli odpowiedzi na niektóre pytania mogą się wydawać mało wyczerpujące, warto pamiętać, że kiedy je pisał, miał tylko trzynaście lat (…). Naoki Higashida nadal pisze, prowadzi blog aktualizowany niemal codziennie, stał się znaną postacią w kręgach ludzi, którym zależy na szerzeniu wiedzy o autyzmie, i regularnie publikuje w japońskim piśmie Big Issue. Mówi, że chciałby zostać pisarzem, ale dla mnie jest jasne, że już nim jest – szczerym, skromnym, refleksyjnym autorem, który przezwyciężył niezwykłe przeszkody i przekazał światu płynącą z własnego doświadczenia wiedzę głęboko autystycznego umysłu, co było dla niego procesem wymagającym takiego wysiłku, jakby ktoś nosił w złożonych dłoniach wodę przez ruchliwy Times Square albo Picadilly Circus. Trzy znaki, które po japońsku składają się na słowo autyzm, to „ja”, „zamknąć” i „choroba”. W mojej wyobraźni te trzy znaki zmieniają się w obraz więźnia zamkniętego i zapomnianego w pojedynczej celi, który czeka, aż ktokolwiek dowie się o jego istnieniu. Książka „Dlaczego podskakuję” to wyrwa w murze tej celi”.

Naoki Higashida regularnie publikuje w piśmie Big Issue. Fot. Materiały prasowe

Polecamy tę najnowszą książkę z Zysk i S-ka Wydawnictwa, Poznań 2024. Str. 192, oprawa twarda. Premiera 27 lutego 2024. Przełożyła Dominika Cieśla-Szymańska na podstawie angielskiego tłumaczenia KA Yoshidy i Davida Mitchella. Wstęp David Mitchell. Publikację można zamówić z rabatem w księgarni internetowej Wydawcy na stronie https://sklep.zysk.com.pl/dlaczego-podskakuje.html. Dzięki życzliwości poznańskiej oficyny mamy dla Was 2 egzemplarze tej książki. Poniżej nasz zwyczajowy konkurs czytelniczy.

KONKURS CZYTELNICZY

Dzięki uprzejmości Zysk i S-ka Wydawnictwa (www.zysk.com.pl) ogłaszamy dla Czytelników portalu LADY’S CLUB konkurs, w którym można zdobyć 2 egzemplarze książki Naoki Higashidy „Dlaczego podskakuję” (tytuł tłumaczenia ang. „The Reason I Jump”). Otrzymają je ci z Państwa, którzy jako pierwsi odpowiedzą na pytanie dotyczące książki: Dlaczego osoby autystyczne mówią tak głośno i dziwnie? Odpowiedzi wysyłajcie na adres: redakcja@ladysclub-magazyn.pl.

REGULAMIN

1. Nagrodę w konkursie stanowią 2 egzemplarze książki Naoki Higashidy „Dlaczego podskakuję”, ufundowane przez Zysk i S-ka Wydawnictwo.

2. Rozdanie przewiduje 2 zwycięzców – każdy z nich otrzyma po jednym egzemplarzu książki.

3. Rozdanie trwa od 12 marca 2024 roku do wyczerpania nagród.

4. Do rozdania można zgłosić się tylko raz.

5. Zadanie polega na nadesłaniu odpowiedzi na pytanie dotyczące książki: Dlaczego osoby autystyczne mówią tak głośno i dziwnie?

6. Spośród nadesłanych odpowiedzi redakcja wyłoni 2 zwycięzców.

7. Wyniki zostaną ogłoszone pod informacją o książce na portalu LADY’S CLUB w sekwencji PAN BOOK.

8. Zwycięzcy mają 3 dni na przesłanie wraz z odpowiedziami na adres redakcja@ladysclub-magazyn.pl swoich danych do wysyłki nagrody drogą pocztową; w przypadku braku takiej informacji w wyznaczonym czasie zostanie wybrana kolejna osoba.

ROZWIĄZANIE KONKURSU. Pytanie: Dlaczego osoby autystyczne mówią tak głośno i dziwnie? Odpowiedź: To jedna z tych rzeczy, nad którymi osoby w spektrum autyzmu nie panują i to je przygnębia. Mówią głośno i – w naszym przekonaniu – dziwnie wbrew swojej woli i nic z tym nie mogą zrobić. W każdym razie to nie jest celowe, raczej coś jak odruch w reakcji na odgłos, dotyk, wspomnienie albo na widok czegoś niepokojącego. W każdym razie nie mogą swojego głosu powstrzymać, a jeśli próbują (widząc, że to niepokoi inne osoby w ich otoczeniu) – zadają sobie ból, jakby się dusiły. Osoby w spektrum autyzmu chciałyby być ciche, spokojne i miłe, lecz po prostu nie wiedzą, jak to zrobić. Kiedy ktoś, na przykład opiekun, rodzic czy ktokolwiek inny nakazuje im, żeby siedziały cicho i nie odzywały się, osoby z autyzmem odzywają się głośno i dziwnie, bo nie potrafią przestać. Naoki Higashida uważa, że głosy osób autystycznych są „jak oddech”, po prostu bezwiednie wydobywają się z ust. Fachowcy twierdzą, że u osób w spektrum autyzmu zaburzenia integracji sensorycznej są bardzo częste i to jest efekt nietypowego odbierania świata przez ich zmysły. Zaburzenia sensoryczne polegają na odmiennym odbieraniu i przetwarzaniu bodźców, które płyną do mózgu ze zmysłów, na przykład słuchu, smaku, dotyku. Zmysły mogą być zbyt wrażliwe lub za mało wrażliwe, co oznacza, że zwyczajne dźwięki stają się nieoczekiwanie zbyt głośne, a mocny dotyk – ledwo zauważalny. Aż 98% osób z autyzmem, jak wynika z badań, ma zaburzenia przetwarzania sensorycznego. Książki otrzymują: 1) Aleksander Żelichowski, Jaworzno; 2) Wanda Jagieła, Siewierz. GRATULUJEMY! (wpis z 17 marca 2024)

Napisano w Pan Book

Facebook

Get the Facebook Likebox Slider Pro for WordPress